poem

ನಿಲ್ಲದು ಕಾಲದ ನದಿಯು ಯಾರಿಗೂ
ನಿಗೂಢ ಬೆಟ್ಟದಿ ಭೋರ್ಗರೆದು
ಝುಳುಝುಳುನೆ ರಭಸದಿ ಹರಿದು
ಮುನ್ನುಗ್ಗುವುದು ಅಗೋಚರ ಸಾಗರದೆಡಗೆ..

ಮುಂದುವರೆದವರಿಲ್ಲ ಹರಿವ ವಿರುದ್ಧ ಹೋಗಿ
ಸಾಗಿದವರಿಲ್ಲ ಹರಿವ ಮೀರಿ ಈಜಿ
ಗೋಚರಿಸುವುದು ಹರಿವ ಜೊತೆ ಸಾಗಲು
ಕ್ಷಣ ಕ್ಷಣವೂ ಹೊಸತನದ ಹೂಬನ..

ಕೂರದಿರು ನದಿಯ ತೀರದಲಿ ಮುನಿದು
ಜಿಗಿದು ಹೊರಡಿಂದಿನ ನಾವೆ ಹಿಡಿದು
ಸಾಗು ಮುಗ್ಗರಿಸದೇ ಕಾಲದ ನದಿಯ ಹರಿವಿಗೆ
ಮುಂದೆ ಕಾದಿಹವು ವಿಸ್ಮಯಗಳು ಹಲವಾರು...